روزگار م دارا کن با من. بی تو این قافله ی عمر عجب می گذرد. در آن روز های نحس. و از آن روز به بعد. بر لب ساحل احزان نشست. هوای چشم هایم این روز ها. سیلی به راه انداخته است. در کوچه های خلوت دلم. مجزا از ظرف زمانو مکان. پرسه میزنی در حوالی تصادف یک عشق. که حال مدفون شده است. در اعماق خیالات سرکش تو.

سیاهی زیر چشم هایم را دوست دارم جای پای رفتن توست . خیالم یادت را در آغوش مگیرد واز این هم آغوشی نطفه ی دلتنگی منعقد میگردد . وبلاگ جدیدم داره آماده میشه اگه کسی خواست نظر بذاره آدرس بدم. با سپاس از همه ی دوستان و همراهان وبلاگ. اومدم آخرین پستها رو هم بذارم و دیگه واسه همیشه تعطیل. شاید سر بزنم واسه خوندن نظرات . شایدم یه روزی دوباره یه وبلاگ جدید درست کنم فقط واسه دل خودم.

از کسی که زندگی بدون او یعنی تباهی و پوچی. آنقدر وابسته زیبایی هایش می شویم که تک زیبای عالم را به باد فراموشی می سپاریم.